Narcisjes

Je kunt geen krant of tijdschrift openslaan of er valt wel weer een ronkend stuk te lezen over opmerkelijk onderzoek zus of belangwekkende enquête zo, uitgevoerd omtrent het fenomeen jeugd. En steevast beloven de uitkomsten weinig goeds. In crèches gedumpte dreumesen lijken rechtstreeks klaargestoomd te worden voor een carrière als drugsdealer of vergelijkbare abjecte doch lucratieve professie. Opgefokte tieners, waaraan pa en ma niet eens meer durven vragen of ze een keertje blijven eten, houden zich nog slechts onledig met het bedreigen van soortgenoten of het in kelderboxen afraggen van het zoveelste breezersletje.

Je zou er als ouder bijna van in een kramp schieten. En, om eerlijk te zijn, als je goed kijkt schuilt er toch in elke hongerige baby een Hannibal Lecter en in elke drenzende kleuter een Engelse hooligan?

Een van de nieuwste ondervragingen heeft tot de conclusie geleid dat onze kinderen narcisten zijn. Narcist komt van Narcissus en dat is een knaap uit de mythologie die hartstochtelijk verliefd werd op zijn eigen spiegelbeeld. Bij gebrek aan een spiegel - die had je toen nog niet - werd hij geheel onverwacht door het rimpelloze water van een vijver getrakteerd op het beeld van zijn fraaie torso en dito weelderige krullenkop. Ik bedoel, geef hem eens ongelijk.

Terug naar de hedendaagse narcistjes die – wij hebben het weer gedaan – door hun ouders zodanig hemelhoog geprezen en speciaal gevonden worden dat enige zelfrelativering er bij het verdorven gebroed niet meer bij is. Doordat ze door hun papa’s en mama’s tot het centrum van de wereld zijn uitgeroepen, raken ze zo vol van hun eigen geweldige ikjes dat het ongezonde vormen aan zou nemen. De egotrippertjes kunnen niet met tegenslagen en teleurstellingen omgaan en lopen daardoor kans op depressies en angsten. Je ziet ze voor je, de arme zielen die, zodra ze het woord nee horen, wegzinken in een inktzwarte poel van misère en als de halfvolle melk is uitverkocht, overgaan tot een vorm van zelfkastijding waar de gemiddelde Flagellant nog een puntje aan kan zuigen.

Maar dan. Uit het zelfde onderzoek blijkt nog iets. Ongeveer het tegenovergestelde namelijk. De navelstaarderige met zichzelf ingenomen blaaskaakjes groeien zomaar opeens ook uit tot initiatiefrijke volwassenen die van doorzetten weten en over het algemeen nogal zonnig in het leven staan! Gewoon leuke mensen dus! Blij met zichzelf en het leven en ze weten nog van doordouwen ook. Ik stel voor dat de onderzoekers nog eens goed naar narcissen gaan kijken. In een bloemperk ofzo.